Eerste lezing: Uit de profeet Jesaja, 50, 4-7.
Evangelie Matteüs, 26, 14 - 27, 66.
Beste mensen, lieve kinderen met familie thuis, jongeren en allen.
Aan het begin van deze viering hebben wij een bijzonder en prachtig verhaal
gehoord van Pastoor Rob Mascini over Noach. Noach zat met zijn familie, alle
beesten en dieren op de boot. Heel lang zaten ze daar want het water stond nog
hoog en je kan niet naar buiten gaan. Alles gebeurt gewoon in de boot. Maar op één dag heeft
Noach een duif weggestuurd om te kijken of ze ergens een plek vinden om hun
boot aan te meren. Gelukkig komt op de derde dag de duif terug met een
palmtakje in zijn bek. En dat was een blije boodschap voor iedereen in de boot.
Het palmtakje is een symbool van hoop, groen van vruchtbaarheid en het leven.
Als wij nu naar onze dagen kijken, waar wij niet naar buiten mogen gaan, of
niet buiten mogen spelen vanwege het corona virus dan kunnen wij ook ons
voorstellen hoe vreselijk dat is. De situatie van het verhaal van Noach lijkt
een beetje op onze dagen nu. Wij mogen niet naar buiten gaan. Ook niet naar de
kerk. Wij moeten nog blijven met de familie thuis. Wij wachten op de goede dag
die zal komen.
Noach is een bijzondere man die vol vertrouwen is in God. Hoewel Hij en
zijn familie doen niks in de boot maar hij heeft hoop en verlangen dat God ze
wilt helpen. Noach vertrouwt zijn
familie aan God toe. Dat is de enige manier om te doen wanneer wij echt in de
moeilijkheden zitten. Hoop geeft leven. Hoop geeft kracht. Toen Noach naar het
palmtakje keek in de bek van de duif, kreeg hij ook nieuwe hoop en kracht. Dat
de overstroming voorbij zal gaan, de deuren gaan open. Dan mogen we met veel
plezier naar school, feest vieren en zo voort.
Vandaag vieren we palm zondag. Het is een bijzondere zondag want:
Ten eerste, In het verhaal van Noach
bracht de duif een palmtakje, symbool van hoop maar vandaag brengen wijzelf de
palmtakjes. Wij hebben hoop, troost voor en aan elkaar. Met palmtakjes, met
hoop komen wij allemaal Jezus, God tegemoet. Als Jezus een ezeltje nodig heeft
om naar mensen toe te gaan, heeft Jezus ook ons nodig om troost en hoop te
brengen naar andere mensen. In het bijzonder degenen die nu ziek, alleen,
wanhopig, angstig zijn. In de eerste lezing horen wij, ‘God, de Heer, heeft mij
een tong gegeven, waarmee ik goed kan spreken. Ik kan mensen die moe zijn, weer
moed geven. Lieve kinderen, jullie tekeningen en creatieve dingen gaat Bernadet
straks meenemen voor onze ouderen in de Meerstede, dat is prachtig. Jullie
geven moed en troost aan hen. Hartelijk bedankt voor dat.
Ten tweede in deze viering
herdenken wij dat God heel dicht bij ons komt. Jezus komt naar ons toe,
‘Gezegend hij die komt als koning, in de naam van de Heer! Vrede in de hemel en
eer aan de Allerhoogste!’ Hij is niet alleen een profeet en koning maar Hij
zelf is God die heel van ons houdt. Palmzondag is niet het einde van zijn tocht
maar het is wel een bevestiging en verklaring aan de wereld dat Hij de Koning
van de wereld is. Ook Hij de koning heeft soms verdriet, voelt zich alleen en
heeft tet lijden moeten ervaren. Hij neemt het lijden van iedereen op zich van
armen tot prinses en prinsessen. Hij wil zeggen, Ik ben hier voor jullie. Na
deze tocht naar Jerusalem komt het verhaal van Pasen, De pijn en tranen zijn
nog niet voorbij. Maar wij hebben toch hoop. Want na Goede vrijdag komt Pasen.
Wij gaan straks de palm takjes sturen, pakken en geven aan elkaar. Niet de
duif.
Beste mensen, In de naam van de Heer, laten we elkaar moed, troost en
kracht geven aan in je familie. Voor oma en opa die nu waarschijnlijk ver weg
zijn.. met mensen die ziek zijn. Met de wereld vol met kennissen, vrienden. Wij
geloven dat na de duisternis het leven komt, na palmzondag en Goede vrijdag
komt Pasen. Een verrijzenis en bevrijding. Laten wij onze bijzondere tijd nemen
voor de familie en bereiden wij ons voor, op deze goede Week.
Amen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten