Allerzielen
2018
Klaagliederen 3,17-26
Brief van Paulus aan de Romeinen 5,5-11
Brief van Paulus aan de Romeinen 5,5-11
Evangelie volgens Johannes 14,1-6
Als wij on ons gewone
taalgebruik iets zalig willen noemen, bedoelen wij iets fijns, aangenaams,
lekkers. Maar daarmee wordt het wel een beetje materialistisch ingevuld. En
veel mensen denken ook zo over de hemel. Alsof dat een soort reünie is, waarbij
het aardse leven verder gaat aan een soort zalig diner. Het is wel juist dat de
hemel een fijne en aangename bestemming is voor elke mens. Het is ook
natuurlijk onze wens om een stuk van de hemel ook zelf te ervaren. Of als
iemand overleden is dat die geliefde naar de hemel toe gaat waar er zonder pijn
en verdriet meer is.
Eerlijk gezegd, weet
niemand helemaal niet hoe de hemel precies er uit ziet, alle ideeën dus zijn
maar menselijke voorstellingen. Wel weten we dat degenen die er zijn aangekomen
meestal niet zo’n gezellig leven achter de rug hebben.
Gisteren hadden wij het
feest van Allerheiligen. En misschien denken wij dat onze heiligen perfecte
leven hadden maar zij hebben allemaal veel leed moeten verdragen of zelfs hun
leven moeten geven door hun bloed te vergieten. Bijvoorbeeld de moeder van
Jezus zelf, Maria. Moeder Teresa, Johannes de doper, etc. … En er zijn ook
andere heiligen die liefdevolle en zachtaardige mensen hebben zeer moeten
lijden onder de hardheid van de wereld om hun heen. Dus niet zo ver van ons
eigen leven. Maar ze hebben de uitdagingen in het
leven met buitengewoon geloof volhard.
Ze zijn ook gewone mensen
zoals ons maar ze zijn heel goed in een belangrijk ding. De weg van jezus te volgen. Vanavond vieren
wij het feest van Allerzielen. Maar het is helemaal verbonden met het feest van
gisteren. Dat wij allemaal geroepen zijn naar de weg tot heiligheid.
Een kind die een heilig
wilden worden, was eens aan het bidden. Maar toen haar opa haar hoorde , hij
hoorde haar het alfabet eerbiedig en op gedempte toon opzeggen. Hij wachtte af
totdat ze klaar was en vroeg: “wat ben je aan het doen lieverd?” ‘ik bid opa’
zei het meisje. ‘ik kon niet op de juiste woorden komen, dus heb ik alle
letters maar gezegd. En ik weet dat God zal wel in de juiste volgorde zetten,
want hij weet precies wat ik denk.’
Lieve zusters en
broeders. Heiligheid is dus geen kwestie van gewone actie, nee, maar het is het
geloof en vertrouwen in actie. Zonder veel vertrouwen aan God en genoeg geduld
om naar God te luisteren lijkt het wel een onmogelijke toekomst voor ons
allen.
Vandaag worden wij dus
allemaal uitgenodigd om onze roeping weer te herinneren. Zoals de heiligen die
de weg van Jezus voor ogen hadden, mogen ook wij een diepe band met Jezus
hebben en de weg ook van de heiligen met grote blijmoedigheid kiezen. De
roeping om heilig te zijn is dus niet alleen maar voor een paar gekozene
mensen, maar het is een roeping voor iedereen, daarom vieren wij 1 en 2
november samen met elkaar, en niet als twee verschillende feesten. Vanwege deze
roeping die wij ook allemaal delen met de heiligen.
Broeders en zusters In
onze huidige cultuur van ongeduld en individualisme
mogen
ook we volharden in onze roeping als kinderen van God. Altijd bewust dat wij
ook geroepen zijn om een van de heiligen
te zijn.
Vanavond
bidden wij samen voor onze overledenen zusters en broeders, dat ze ook het
eeuwige licht van God voor eeuwig mogen aanvaarden. Samen met alle heiligen, bidden wij nu ook
vanavond om meer vertrouwen en geduld te hebben in ons hart. Dat de pijn van
ons verlies kan overwonnen worden door vreugde in een nieuw leven met Jezus,
zodat wij ook een krachtige getuigenis mogen geven als kinderen van God.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten