Lezing uit het boek Numeri 11, 25-29
Lezing uit de brief van de apostel Jacobus 5, 1-6
Lezing uit het Heilig Evangelie volgens Marcus 9,38-43, 45, 47-48
Toen de apostelen vóór Pasen en Pinksteren nog in de gezelschap van Christus waren, gebeurde het dat ze de verhalen van Jezus niet begrepen. En dit was het geval in ons evangelie lezing vandaag. Zijn boodschap was gewoon te radicaal voor de apostelen. Het was nooit gemakkelijk voor hun om ze gewoon te accepteren. En zo, zien wij af en toe de zwakke, menselijke, en verwarde versies van de apostelen in de evangeliën.
Het was gewoon heel moeilijk voor hun toen ze nog niet realiseerden wat Jezus eigenlijk wilde. Zijn missie vervullen met zijn levensoffer.
Maar waar het de Heer eigenlijk om gaat is dat wij in onze keuze voor of tegen God niet kunnen komen aanzetten met allerlei compromissen. Er is geen gulden middenweg. Met zijn radicale woorden wil Jezus benadrukken wat er op het spel staat. Onze keuze voor God, ons leven met God, ons leven met Gods grote mensenfamilie, is waardevoller dan onze hand, onze voet of ons oog.
Hij spreekt zelfs hier over Gehena als een figuur van scheiding met God. Gehena is trouwens een echte plek toen in de tijd van Jezus. Het was het vuilnisbelt buiten de muur van Jerusalem.
zusters en broeders misschien denken wij van onszelf dat wij een dergelijke radicale keuze niet kunnen opbrengen? Dat dat alleen maar is weggelegd voor de apostelen en andere grote heiligen. Dat meende al de helper van de grote profeet Mozes, zo hoorden wij in de eerste lezing van vandaag. Twee mannen, Eldad en Medad, stonden wèl op de lijst, maar waren niet naar de tent van samenkomst gekomen - en toch profeteerden zij in het kamp. Jozua meende, dat dat niet kon en wilde het laten verbieden, maar Mozes wees hem erop, dat hij zou willen dat héél het volk profeteerde en dat God zijn Geest op héél het volk zou laten neerdalen.
Ook de apostelen in het evangelie van vandaag meenden, dat een grootse daad als het uitdrijven van de boze duivel alleen maar aan hen was voorbehouden, maar Jezus zei heel rustig: "Belet het hem niet, want iemand die een wonder doet in mijn Naam zal niet zo grif ongunstig over Mij spreken".
Wij hebben natuurlijk allemaal een verschillende taak, óók binnen de Kerk. Wij zijn niet allemaal pastoor, niet allemaal koster, niet allen zorgen wij voor de bloemen, maar geroepen tot grote daden is wel iedereen en iedereen kan van God de kracht krijgen om het te kunnen ... als wij maar willen ... als wij maar vragen om de Geest, die levend maakt.
Een paar maanden geleden ging ik naar een Filipijnse viering in Amsterdam en daar ontmoet ik een simpele man uit canada die werd gevraagd om zijn eigen lensgetuigen te vertellen. Zijn levens ervaring van hopeloosheid tot met nieuwe hoop. De manier waarop hij zijn verhaal vertelde. Hoe hij het licht vond en Jezus ontdekte in zijn leven. Hoe hij dat vertelde, was zo bijzonder dat ik niet er af kon lopen. Ik was al trouwens van plan om naar huis te gaan. Het is wonderbaar hoe God mensen kan gebruiken om zijn boodschap aan mensen te openbaren. Zelfs ik, kan ik niet waarschijnlijk praten met zo’n dergelijke overtuiging en getuigenis
Lieve zusters en broeders, er staat in de de Bijbel, geschreven, dat het Rijk Gods komt met geweldige kracht en dat geweldige mensen er lid van kunnen worden. Niet geweldig in de zin van ongelofelijk knap, intelligent, maar mensen, die beslissingen durven nemen en zichzelf aanpakken.
Wij hebben nu de vraag, durft uw wel om God te verkondigen in uw worden en daden? Durven wij wel om hem een plaats te geven in ons leven? Zusters en broeders mogen ook wij effectieve verkondigers zijn van Gods liefde. En met een onverdeelde overtuiging mogen ook wij open zijn om Gods geest in ons leven te laten werken. Zodat wij in het proces alles met ons open hart doen, niet ons werk maar Gods werk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten